W sercu Warszawy powstał Seafood Station Restaurant & Oyster Bar. Dwupiętrowe wnętrze restauracji zajmuje ponad 300 m2 powierzchni o wysokości 9 m, co sprawia niesamowite wrażenie przestrzeni, spotęgowane jeszcze dodatkowo przez sięgające do sufitu okna, a właściwie szklane ściany. Nie brakuje tu małych stolików dla dwojga, idealnych na randkę lub wypad z przyjaciółką, jak i wygodnych kanap na spotkania w większym gronie prywatnym lub biznesowym.
Portowa surowość
Stylistyka wnętrza to odważna reinterpretacja stylu industrialnego połączonego z delikatnymi secesyjnymi cytatami. Masywne stalowe dwuteowniki, czy inne widoczne elementy konstrukcyjne antresoli stanowią poza funkcjonalnym, również element dekoracyjny. Widoczne instalacje elektryczne, jak również pozostałe, biegną w rurach pod sufitem pozostawione w surowym loftowym klimacie. Industrialnego charakteru nadają również metalowe schody na piętro wraz z balustradą z siatki, jak w amerykańskich fabrykach. Oryginalne oświetlenie baru wykonane z długich rur o okrągłym przekroju, niczym organy oliwskie okalają barowy kontuar zwisając z sufitu.
Białe, kwadratowe płytki na podłodze i niektórych ścianach, to proste nawiązanie do hal sprzedażowych targów rybnych. Nawet długie drewniane stoły, niczym lady, rozciągają się zapraszając gości do wspólnego biesiadowania i rozkoszowania się świeżymi krabami. Ustawione przy nich industrialne krzesła dają pozwolenie na swobodne jedzenie palcami, wszak tak skorupiaki smakują najlepiej.
Secesyjna delikatność
Surowość stali i industrialnego wyposażenia łagodzą elementy delikatne, finezyjne i miękkie, charakteryzujące się płynnymi liniami, napisami i motywami secesyjnymi. Tapicerowane kanapy w kolorze gołębiego błękitu nawiązują do koloru spokojnego morza. Ustawione przy nich marmurowe stoliki, niczym z francuskich kawiarni, wprowadzają elegancki klimat. Drewniane krzesła, o miękkich secesyjnych liniach, nadają paryskiego szyku. Całość uzupełniona została o sztukę: rzeźbione ryby, obrazy i autorskie elementy. Zawieszone na ścianach ozdoby przypominają ceramiczne talerze włoskiego malarza Piero Fornasetti, tylko zamiast twarzy śpiewaczki Laury Cavalieri widnieją na nich podobizny mieszkańców podwodnego świata.
Zamiarem projektanta było połączenie dwóch różnych światów: rybnego, targowego i eleganckiego restauracyjnego, patrząc na efekt końcowy można śmiało powiedzieć, że doskonale mu się to udało.
Warszawski Seafood Station to wnętrze oparte o mocne kontrasty. Z jednej strony to surowość portowych hal rybnych, a z drugiej elegancja francuskiej kawiarni. Szukałem równowagi między tymi dwoma światami, które z pozoru się nie stykają. Wyjątkiem są tutaj secesyjne portowe hale rybne, które widziałem np. w Manaus w Brazylii czy w Indiach: tam takie połączenie wydaje się być oczywiste i ciągle piękne. Ten lokal stanowi naszą wizytówkę w centrum Warszawy – mówi autor projektu Jan Sikora.
Ważną rolę kompozycyjną we wnętrzu Seafood Station Restaurant & Oyster Bar odgrywają także elementy drewniane – od pionowych niebieskich boazerii, przez wykończenie baru z orzecha amerykańskiego po poręcze metalowej balustrady. Drewno ociepla surowość stali, ale też nawiązuje do budowy statków i łodzi rybackich.
Projekt realizowany był z pełnym pozwoleniem na budowę za które odpowiadał współpracujący z pracownią Sikora Wnętrza architekt Wojciech Augustyniak.
Warszawska restauracja otwarta jest już od ponad miesiąca i przyciąga wielu gości, którzy zachwyceni wnętrzem chętnie dzielą się swoimi spostrzeżeniami, wypatrując najdrobniejsze, przemyślane szczegóły, jak chociażby klamki w kształcie ośmiornic w łazienkach.
