Marcin Kosmala: Różnice pokoleniowe na kuchni – mit czy rzeczywistość?

Porady

Marcin Kosmala: Różnice pokoleniowe na kuchni – mit czy rzeczywistość?

Różnice pokoleniowe stały się popularnym tematem w świecie gastronomii, zyskując dużą uwagę dzięki licznym analizom teoretycznym dotyczącym różnych generacji. Wiedza ta miała pomagać w budowaniu relacji w zespole i tworzeniu schematów poznawczych, które ułatwiają zarządzanie personelem. Jednak czy na pewno zawsze bazujemy na faktach? Co, jeśli założenia, na jakich opieramy swoje przekonania i metody współpracy, odbiegają od rzeczywistości?

GASTRONOMIA A MITY POKOLENIOWE

W ostatnich latach temat różnic pokoleniowych — zarówno na kuchni, jak i w sali — stał się wyjątkowo popularny. Pracownicy różnych generacji, tacy jak Baby Boomers, Millenialsi czy wchodząca na rynek pracy „Zetka” , są często przedstawiani jako grupy o odmiennych priorytetach, wartościach i podejściu do pracy. To z kolei ma rzutować na ich lojalność, dbałość o równowagę między życiem zawodowym a prywatnym oraz zaangażowanie w wykonywanie obowiązków.

Czy te różnice naprawdę istnieją, czy są jedynie mitem, który zakorzenił się w gastronomii i literaturze popularnonaukowej?

CO NAPRAWDĘ WPŁYWA NA ZAANGAŻOWANIE PRACOWNIKÓW?

Zaangażowanie w pracę jest złożonym zjawiskiem, na które wpływają nie tylko czynniki organizacyjne, ale także osobiste. Relacje wewnętrzne w zespole oraz relacja z przełożonym, oparta na wzajemnym szacunku i zrozumieniu, odgrywają tu kluczową rolę.

Uproszczone postrzeganie zaangażowania przez pryzmat różnic pokoleniowych jest nieprecyzyjne, a jednocześnie może prowadzić do błędnych decyzji zarządczych. W rzeczywistości warto spojrzeć głębiej i analizować indywidualne potrzeby oraz motywacje członków zespołu, zamiast szufladkować ich na podstawie roku urodzenia.

MIT CZY ZDERZENIE DWÓCH ŚWIATÓW?

Badania przeprowadzone przez dr. Wilmara Schaufeliego, obejmujące ponad 150 tys. uczestników w różnych grupach wiekowych, wykazały, że różnice międzypokoleniowe w zakresie wartości zawodowych, zadowolenia z pracy, przyczyn odejścia czy równowagi między życiem zawodowym a prywatnym są minimalne, a często statystycznie nieistotne.

Owszem, warunki wychowania, dostęp do technologii i doświadczenia społeczno-ekonomiczne różnych pokoleń wpływają na pewne postawy. Jednak fundamentalne wartości, takie jak lojalność wobec pracodawcy czy potrzeba uznania, działają podobnie we wszystkich grupach wiekowych. Co ważne — lojalność zawsze działa w dwie strony.

DLACZEGO TAK CHĘTNIE TWORZYMY STEREOTYPY?

Dlaczego zatem z łatwością odwołujemy się do pokoleniowych stereotypów? Czy to kwestia lenistwa poznawczego, które skłania nas do upraszczania rzeczywistości? A może rynek szkoleniowy i marketingowy, szukając nowych tematów, napędza popyt na takie uproszczenia?

Bez względu na odpowiedź, należałoby zastanowić się, czy nie lepiej skupić się na tworzeniu efektywnych metod współpracy, które zacierają sztuczne granice pokoleniowe. W gastronomii, gdzie kluczem do sukcesu jest praca zespołowa, liczą się przede wszystkim wzajemne zrozumienie, elastyczność i wspólna pasja.

PODSUMOWANIE

Zamiast dzielić zespół według generacji, warto budować kulturę pracy opartą na szacunku, współpracy i rozwijaniu indywidualnych talentów. Skoncentrowanie się na realnych potrzebach ludzi, a nie na stereotypach, może być najistotniejszym czynnikiem sukcesu zarówno restauracji, jak i całej branży gastronomicznej.

Marcin Kosmala

Szef kuchni

Gospoda Gryfne Gary, Opole

Euro-Toques Polska

www.eurotoques.pl

Oprac. red.