Czy zawód szefa kuchni ma płeć? Jakie cechy powinien mieć szef/szefowa kuchni, aby osiągnąć sukces w branży? Czy w ogóle można tę kwestię rozpatrywać w oparciu o różnice wynikające z płci? Odpowiedzi wciąż nie są jednoznaczne…
Profesjonalna kuchnia to męski świat? Możemy śmiało wrzucić ten slogan do przegródki ze stereotypami. Zbyt wiele kobiet udowadnia, że w branży gastronomicznej mają sporo do powiedzenia, a jeszcze więcej do zrobienia. Coraz więcej szefowych kuchni zachwyca gości nietuzinkowymi daniami – w pełni autorskimi, a znanymi restauracjami zarządzają skuteczne managerki. Podczas IKA Culinary Olympics w Stuttgarcie Joanna Ochniak została pierwszym w historii Polski jurorem. To ogromne wyróżnienie będące wynikiem wieloletniej pracy w branży, a także gruntownych treningów, przygotowań i nauki.
Sukces osiągamy ciężką pracą, nauką i determinacją. Niezależnie od tego czy jesteśmy Kobietą czy Mężczyzną! Musimy mieć jasno wytyczone cele i do nich dążyć. Tu nie ma taryfy ulgowej. Trzeba umieć walczyć o siebie z wszelkimi przeciwnościami losu, a porażki traktować jako naukę i doświadczenie. Każdego dnia stawiać sobie wyzwania i nie bać się ich spełniać. Znaczącą rolę w drodze do sukcesu ma talent i z nim się rodzimy, więc jest nam niejako dany z góry. Jednak nie osiągniemy sukcesu, jeśli nie będziemy naszego talentu rozwijać, kształtować i pokazywać światu. Sukcesu nie osiąga się w pojedynkę. Tylko współpraca, zaufanie, dobre wzorce oraz wzajemny szacunek i lojalność może nam pomóc w realizacji zawodowych ambicji – podkreśla Joanna Ochniak, międzynarodowy, certyfikowany juror konkursów kulinarnych. Przy okazji chciałabym serdecznie podziękować Zarządowi OSSKiC, zwłaszcza Mirosławowi Reszczykowi oraz Jarosławowi Uścińskiemu, a także mojej najbliższej Rodzinie za wsparcie w realizacji mojego marzenia o pierwszym w historii polskim debiucie jurorskim na największym i najstarszym konkursie kulinarnym na świecie – IKA Culinary Olympics 2020 w Stuttgarcie – dodaje.
TROCHĘ PSYCHOLOGII
Izabela Kielczyk, psycholog biznesu podkreśla, że szefowa kuchni przede wszystkim powinna mieć talent do zarządzania ludźmi, by wpływać na współpracowników – mówić tak, aby ją słuchano. Nawet najbardziej kreatywna kulinarnie osoba bez tych umiejętności nie jest w stanie zbudować świetnego zespołu. Te predyspozycje łatwo wychwycić także na polu prywatnym, odpowiadając sobie na pytanie: czy jestem osobą, która lubi podejmować decyzje, organizować czas wolny sobie i innym, wywierać wpływ na bliskich? Czy raczej wolę stać z boku i czekać, aż ktoś coś zaproponuje.
Skuteczna szefowa kuchni to osoba dobrze czująca się w kreowaniu relacji, otwarta na dialog i co ważniejsze nie bojąca się konstruktywnej krytyki. Opinie zespołu, nawet te nieprzychylne są dla niej nośnikiem ważnych informacji – prawidłowo zinterpretowane pomogą rozwijać się skomplikowanej relacji na linii szef-pracownik – analizuje specjalistka.
Szefowa kuchni powinna rozwijać swoje umiejętności i być gotową na nowe wyzwania. Małgorzata Minta, dziennikarka kulinarna, autorka MintaEats.com również przyznaje, że pozycja szefowej czy szefa kuchni to nie tylko sfera kreacji – poszukiwanie nowych składników ich połączeń, tworzenie nowych dań oraz ich zestawień, ale także (a może przede wszystkim) praca polegająca na zarządzaniu grupą osób z różnymi potrzebami, charakterami, ambicjami i problemami.
Przydają się zatem umiejętności przywódcze – zdolności do przyjmowania funkcji lidera oraz zdobywania szacunku wśród pracowników. Nie chodzi tu jednak o budowanie swojej pozycji agresją, podniesionym głosem, czy innego rodzaju opresją, ale zdobyciem go przez swoje kompetencje, jasne określenie hierarchii oraz zasad współpracy. Ważna jest umiejętność koncentracji oraz skupienia na celu, także w wysoce dystraktywnym środowisku, multizadaniowość, zdolność do pracy pod presją czasu oraz odpowiedzialności. Wierzę też, że nie bez znaczenia pozostaje empatia, pozwalająca na łatwiejsze osiąganie porozumienia oraz rozwiązywanie newralgicznych sytuacji. Jednym słowem – trzeba być nie tylko szefem, ale też mentorem, coachem – analizuje autorka MintaEats.com.
Pamiętajmy, że każdy szef kuchni bez względu na płeć narażony jest na stresowe sytuacje związane z odpowiedzialnością za zespół, ale także za osoby, które przychodzą do restauracji.
Niezwykle ważne jest pamiętanie o sobie, zdrowy egoizm. Nawet jeśli praca jest pasją, przemęczenie może prowadzić do narastającej frustracji, zmniejszenia progu wytrzymałości na stres, a to odbija się na realizacji zadań i funkcjonowaniu całego zespołu. Szef działa w otoczeniu społecznym, dlatego powinien śledzić to, co się dzieje wokół, wychodzić – nawet jeśli to trudne – z bańki własnej restauracji. Obserwować trendy, nie tylko te kulinarne, ale także społeczne, np. związane z CSR czy ekologią – podsumowuje Małgorzata Minta.
TROCHĘ PRAKTYKI
Praca w gastronomii to dla kobiety wyzwanie fizyczne. Duże różnice temperatur, wielogodzinne stanie, dźwiganie ciężarów – nie każda kobieta może wytrzymać takie warunki. Ponadto trudności związane z ograniczeniami czysto fizycznymi w połączeniu z późnymi godzinami pracy i pełną dyspozycyjnością kolidują z obowiązkami rodzicielskimi.
Ciężko jest pogodzić pracę w restauracji z obowiązkami mamy małego dziecka. Mimo to coraz więcej pasjonatek odnajduje się w profesjonalnej kuchni. Kobiety oprócz tego, że są świadome swoich atutów i słabości. Chętnie uczestniczą w szkoleniach i rozmaitych kursach, które mają podnieść ich kompetencje. Do zespołu wnoszą emocje, sprzyjające tonowaniu napiętej atmosfery, łagodzą konflikty, tworzą przyjacielskie relacje. Są otwarte na bardziej demokratyczny styl zarządzania, który jest oparty na komunikacji i szeroko pojętym partnerstwie. Wiedzą, że praca zespołowa wymaga elastycznego podejścia i empatycznego reagowania, popartego wnikliwą analizą.
Szefowe kuchni mają większą cierpliwość podczas rozwiązywania konfliktów, są kompromisowe i nastawione na negocjacje – mniej impulsywne, stronią od autorytarnego sposobu zarządzania.
Wiele osób twierdzi, że kobiety są lepiej zorganizowane – to mistrzynie planowania, a do tego mogą wykonywać wiele czynności równocześnie.
A co jest najpiękniejsze w gotowaniu? Wiele szefowych twierdzi, że emocje, które widać na talerzu. Pobudzanie wyobraźni kulinarnej, którą sycą podróże, doświadczenia oraz inni ludzie bez względu na płeć.
Autor: Angelika Drygas
